Panie, Ty wiesz, że czasem tak się skupiam na własnym przeżywaniu utraty czy braku, że staje się ono ważniejsze niż to, co utraciłem, niż ten, którego mi brakuje.

Jak Maria nie zauważam, że moje postrzeganie rzeczywistości jest bardzo wąskie, a Ty przecież widzisz szeroko, jesteś Tym, który w jednym momencie potrafi przemienić cały otaczający mnie świat.

Proszę, zawołaj mnie po imieniu, abym mógł podnieść oczy i ujrzeć Ciebie wprowadzającego mnie w nową rzeczywistość – rzeczywistość Twojego Zmartwychwstania.

por. J 20, 11-18